θεραπευτική πισίνα Χαλάνδρι

Όσο το προσδόκιμο ζωής του πληθυσμού αυξάνεται, τόσο αυξάνεται και η ανάγκη για καλύτερη ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων ατόμων, οι οποίοι ψάχνουν μια απάντηση στις διάφορες ασθένειες ή στα προβλήματα που συνοδεύουν την ηλικία τους. Η άσκηση στο νερό μπορεί πραγματικά να βοηθήσει.

Α. Καρδιοαναπνευστικά προβλήματα

Οι φυσιολογικές αλλαγές λόγω γήρανσης, μειωμένης αρτηριακή κυκλοφορίας, μειωμένης καρδιακής παροχής και μειωμένου μέγιστου όγκου παλμού μπορούν να αντιμετωπιστούν θετικά με τη χρησιμοποίηση των υδροδυναμικών αρχών. Η υδροστατική πίεση αυξάνει τη φλεβική επιστροφή, ενώ η άνωση εξουδετερώνει την βαρύτητα και επιτρέπει στον ασθενή να κινηθεί πιο άνετα.

Η θερμότητα του νερού αυξάνει την αιματική ροή επιτρέποντας στο αίμα να φτάνει στα άκρα με λιγότερη πίεση. Η συνεχής υδροστατική πίεση βοηθά στην αναπνοή με τη δύναμη που εξασκεί στο θώρακα. Εδώ χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής τα άτομα με μειωμένη ζωτική χωρητικότητα των πνευμόνων, καθώς υπάρχει ενδεχόμενο οι πνεύμονες να μην αντέξουν και να καταρρεύσουν (collapse). Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να ελέγξουν τους πνεύμονές τους και αν η ζωτική χωρητικότητα είναι λιγότερο από 1,5lt (φυσιολογικός μέσος όρος περίπου 4,5lt) δεν θα πρέπει να μπουν σε βαθύ νερό ή οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται σε ύπτια θέση στο νερό και όχι όρθια ή πρηνή.

Οι δραστηριότητες θα πρέπει να είναι ενεργητικές ή υποβοηθούμενες ενεργητικές προκειμένου να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Β. Επίδραση στο νευρικό σύστημα

Οι μειωμένοι κινητικοί νευρώνες, οι μειωμένοι χρόνοι αντίδρασης, το αλλαγμένο επίπεδο παραγωγής νευροδιαβιβαστών μπορούν να αντιμετωπιστούν με ένα πρόγραμμα ασκήσεων στο νερό μέσω της άνωσης, της υδροστατικής πίεσης και της αντίστασης (ιξώδες). Η υποστήριξη της άνωσης μαζί με τη διέγερση των αισθητικών υποδοχέων από την υδροστατική πίεση και το ιξώδες, προάγουν την δυνατότητα να αυξηθεί η νευρική διέγερση, παρέχοντας ένα περιβάλλον που είναι σταθερότερο και διευκολύνει τις αυξανόμενες νευρομυϊκές προσπάθειες.

Υπό τις οδηγίες του θεραπευτή, ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να συγκεντρωθεί στο συγχρονισμό και να στρατολογήσει τις μυϊκές ομάδες του κατά τη διάρκεια των λειτουργικών δραστηριοτήτων με την αυξανόμενη διέγερση των αισθητικών υποδοχέων στο υδρόβιο περιβάλλον. Η αναταραχή του ύδατος δημιουργεί μία «σύγκρουση» μεταξύ του αιθουσαίου συστήματος και της όρασης. Για τους ασθενείς που έχουν μία ήπια έως μέτρια δυσκολία στη συνεργασία αυτών των δύο συστημάτων, το υδρόβιο περιβάλλον εμφανίζεται να ενθαρρύνει μία ενοποιημένη λειτουργική έκβαση. Η προφανέστερη φυσική  βελτίωση φαίνεται χαρακτηριστικά στη σταθερότητα των ασθενών στην όρθια στάση. Προσοχή χρειάζεται σε άτομα με σοβαρότερες βλάβες του αιθουσαίου, γιατί ακόμα και μία μικρή ανατάραξη του νερού υπάρχει κίνδυνος να τους προκαλέσει ναυτία ή εμετό. Λειτουργικές δραστηριότητες, ασκήσεις σταθεροποίησης του κορμού, ισορροπίας, προστατευτικών αντιδράσεων κ.λπ. μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων.

Γ. Τόνωση μυοσκελετικού συστήματος

Η μείωση της μυϊκής μάζας, των μυϊκών ινών, και της μυϊκής δύναμης (περισσότερο στις ίνες τύπου ΙΙ) μπορεί να δημιουργήσει μια λειτουργική αδυναμία για τους ηλικιωμένους ασθενείς. Επιπλέον, η απώλεια λειτουργίας κινητικών νευρώνων, η μειωμένη αποδοτικότητα στις νευρομυϊκές συναπτικές συνδέσεις και η μείωση στην πυκνότητα των οστών μπορεί επίσης να εμφανιστεί με τη φυσιολογική γήρανση. Ο φυσικοθεραπευτής χρησιμοποιώντας τις φυσικές ιδιότητες του νερού μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις προαναφερθέντες αλλαγές γήρανσης με την παροχή ευκαιριών για να τονώσει θεραπευτικά το μυοσκελετικό σύστημα σε ένα ενθαρρυντικό περιβάλλον.

Επιπλέον, η εμβάπτιση σε θερμό νερό παρέχει δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε το μειωμένο μήκος των συνδέσμων και των τενόντων, λειτουργώντας στην κατάλληλη ευθυγράμμιση και με μειωμένη ταχύτητα. Η Θεραπευτική άσκηση, λειτουργικές δραστηριότητες, σταθεροποίηση του κορμού, και δραστηριότητες ισορροπίες είναι οι πιθανές επιλογές παρέμβασης για να αντιμετωπιστούν οι μυοσκελετικές αλλαγές λόγω γήρανσης και των προβλημάτων ή ασθενειών που μπορεί να τη συνοδεύουν.