fbpx
Posts Tagged :

αποκατάσταση

αποσυμπίεση σπονδυλικής στήλης

Χειροπρακτική στη σπονδυλική στήλη

575 383 master

Ο τομέας της χειροπρακτικής και της οστεοπαθητικής αποτελεί ένα όλο και περισσότερο διαδεδομένο κομμάτι της φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης.
Αφορά αποκλειστικά φυσικοθεραπευτές και απαιτεί εξειδίκευση και μεταπτυχιακή εκπαίδευση σε Κολλέγιο  χειροπρακτικής ή Οστεοπαθητικής. Αποτελείται από έναν αριθμό τεχνικών και προϋποθέτει άριστη γνώση ανατομίας, κινησιολογίας, φυσιολογίας και παθολογίας.
Πριν εφαρμοστεί,  απαραίτητη καθίσταται η φυσικοθεραπευτική αξιολόγηση, η οποία θα οδηγήσει στην επιλογή της εξατομικευμένης θεραπείας.
Τι είναι..
Όπως μαρτυράει και το όνομά της, η χειροπρακτική είναι μια δια χειρός θεραπεία, κατά την οποία ο φυσικοθεραπευτής- manual therapist ασκεί πίεση στους μυς και κινητοποιεί αρθρώσεις, είτε γενικευμένα(π.χ. έλξη σε ολόκληρη την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης), είτε πιο εντοπισμένα(π.χ. έλξη σε κάθε σπονδυλικό επίπεδο ξεχωριστά) με στόχο την βελτίωση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων και την μείωση του πόνου. Πάντα στο τέλος των θεραπειών θα πρέπει ο θεραπευόμενος να ακολουθεί πρόγραμμα θεραπευτικής άσκησης με εξειδικευμένο φυσικοθεραπευτή, για να διατηρήσει τα αποτελέσματα της θεραπείας.
Στόχοι της εφαρμογής της χειροπρακτικής, της οστεοπαθητικής στην σπονδυλική στήλη είναι:

  • Μείωση του πόνου
  • Αύξηση της ελαστικότητας των ιστών και των επιμέρους αρθρώσεων
  • Αύξηση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης
  • Χαλάρωση των μυΪκών σπασμών
  • Κατά συνέπεια, βελτίωση της στάσης του σώματος του ασθενή

Τεχνικές που χρησιμοποιούνται στην χειροπρακτική

  • Κινητοποίηση μαλακού ιστού. Πολλές φορές ο ασθενής παρουσιάζει έντονη μυϊκή τάση, κυρίως στους μύες κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, οι οποίοι εμποδίζουν τη φυσιολογική κίνησή της και την καθιστούν δύσκαμπτη. Ο φυσικοθεραπευτής στη συγκεκριμένη περίπτωση, παρεμβαίνει εφαρμόζοντας κινητοποίηση του μαλακού ιστού(μυών), με στόχο να «μαλακώσει» τον ανελαστικό ή/και ουλώδη μυϊκό ιστό, σε περιπτώσεις όπως η ύπαρξη ουλής μετά από τραυματισμό ή σε έντονους κι επίπονους μυϊκούς σπασμούς. Η πίεση με τα χέρια γίνεται εν τω βάθει στα σημεία που είναι σε τάση, πολλές φορές συνδυαστικά με τεχνικές διάτασης.
  • Κινητοποίηση αρθρώσεων. Ο φυσικοθεραπευτής κινητοποιεί τις περιφερικές αρθρώσεις(τους σπονδύλους στη συγκεκριμένη περίπτωση), οι οποίες έχουν περιορισμό στις φυσιολογικές τους κινήσεις, με στόχο την αύξηση του εύρους κίνησης τους και κατά συνέπεια την ομαλή και ανώδυνη κίνηση της σπονδυλικής στήλης.
  • Τεχνικές μυϊκής ενεργοποίησης. Οι συγκεκριμένες τεχνικές είναι σχεδιασμένες για να κινητοποιούν δύσκαμπτες αρθρώσεις και να διατείνουν μύες που βρίσκονται σε βράχυνση ή τάση.
  • Manipulation. Πρόκειται για τεχνική, η οποία χρησιμοποιείται μόνο από έμπειρους και εξειδικευμένους φυσικοθεραπευτές-χειροπράκτες-οστεοπαθητικούς. Είναι μια άμεσα αποτελεσματική τεχνική, που εφαρμόζεται με δεξιοτεχνία  και με συγκεκριμένο τρόπο ανάλογα το τι θέλουμε να επιτευχθεί. Παρατηρείται άμεσα αύξηση της κινητικότητας της άρθρωσης και μείωση του μυϊκού σπασμού.

Οι παραπάνω είναι οι βασικότερες και περισσότερο χρησιμοποιούμενες τεχνικές από τους φυσικοθεραπευτές-χειροπράκτες-οστεοπαθητικούς. Το Physiopolis παρέχει τις παραπάνω υπηρεσίες από έμπειρους φυσικοθεραπευτές, χειροπράκτες και οστεοπαθητικούς με στόχο το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα για τον εκάστοτε θεραπευόμενο.

aqua osteopathy ΟΣΤΕΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΝΕΡΟ

Οστεοπαθητική θεραπεία στο νερό

1024 683 master

Eφαρμογή των μεθόδων της Οστεοπαθητικής μέσα σε θεραπευτική πισίνα.
Με τη βοήθεια του ζεστού νερού (32οC) ο θεραπευτής μπορεί να κινητοποιεί (manipulation –mobilization) τον θεραπευόμενο και να αποκαθιστά τη λειτουργία.
Το νερό βοηθά τον θεραπευτή να αποκαταστήσει την ομοιόσταση και την ομοιόρηση στο σώμα του θεραπευόμενου.
Η Οστεοπαθητική είναι μία παραδοσιακή “hands-on” επιστήμη διάγνωσης και θεραπείας. Πρωτοπόρος στην επιστήμη της Οστεοπαθητικής ήταν ένας γιατρός, στα τέλη του 1800, ο Andrew Taylor Still.
Η Οστεοπαθητική αναφέρεται στη θεραπεία και την επούλωση του συνόλου του ασθενούς.
Βασίζεται σε τρεις βασικές αρχές:

  1. Το σώμα είναι μια ολοκληρωμένη δυναμική μονάδα λειτουργίας και αν γίνει κάτι σε ένα μέρος της μπορεί να επηρεάσει και τα υπόλοιπα
  2. Το σώμα έχει τη δυνατότητα να αυτοθεραπεύεται, με μια έμφυτη θεραπευτική δύναμη και συνεχή προσπάθεια προς την υγεία

Υπάρχει μια αλληλεπίδραση και αλληλεξάρτηση μεταξύ της δομής και της λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος, καθώς και η γνώση των λεπτομερειών της εν λόγω δομής επιτρέπει στον Οστεοπαθητικό ιατρό την πραγματοποίηση μεταβολών που ένα χάπι δεν μπορεί να επιτύχει.
Ο ρόλος του Οστεοπαθητικού είναι να βρει τη σωματική δυσλειτουργία και να την θεραπεύσει, ώστε να απελευθερωθεί έτσι το φυσικό δυναμικό επούλωσης του σώματος με την εξάλειψη κάθε εμποδίου στην κανονική φυσιολογική διεργασία του.

Κάθε πρόσωπο που αξιολογείται, αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστό και μοναδικό περιστατικό. Δεν υπάρχουν προκαθορισμένα πρωτόκολλα. Σε μια συνεδρία οστεοπαθητικής λαμβάνεται υπόψη το ιστορικό και η ανταπόκριση του σώματος (feedback). Η Οστεοπαθητική βασίζεται σε μια εκτεταμένη γνώση της φυσιολογικής ανατομίας (δομή) και της φυσιολογίας (λειτουργία) και τελειοποιημένες δεξιότητες ψηλάφησης για τη θεραπεία του ασθενή.

Ενδεικτικές θεραπείες

  • Χαμηλή οσφυαλγία και ισχιαλγία
  • Πόνος στον αυχένα και πονοκεφάλους
  • Αθλητικές κακώσεις
  • Αρθρίτιδα και πόνο στις αρθρώσεις
  • Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης
  • Σπαστικότητα, δυστονίες
  • Νόσος του Parkinson
  • Σκλήρυνση κατά πλάκας
  • Χρόνιος πυελικός πόνος
  • Αυπνίες
  • Κρίσεις πανικού
  • Παγωμένος ώμος
  • Χρόνιος πόνος
  • Μετεγχειρητική δυσκαμψία μετά από χειρουργεία μαστού
  • Λεμφοίδημα
  • Βελτίωση ποιότητας ζωής
  • Εγκυμοσύνη (pre and post-natal)

Η μέθοδος εφαρμόζεται με πολύ καλά αποτελέσματα. Ανάλογα με το εκάστοτε περιστατικό ο θεραπευτής καθοδηγεί τον θεραπευόμενο σε σχέση με τη συχνότητα των συνεδριών.
Παρέχει στον θεραπευόμενο πλήρη χαλάρωση και ευεξία, επιτρέποντας έτσι την αυτοϊαση του οργανισμού.

θεραπευτική πισίνα Χαλάνδρι

Θεραπευτική ή Κολυμβητική πισίνα;

1024 683 master

Η θεραπευτική άσκηση στο νερό (γνωστή και ως υδροθεραπεία) είναι από τις βασικότερες συνιστώσες στην αποκατάσταση των περισσότερων τραυματισμών. Έχει φανεί ότι τα περιστατικά που αντιμετωπίζονται εξαρχής με κινησιοθεραπεία εντός πισίνας έχουν πιο γρήγορη αποκατάσταση και η μείωση των συμπτωμάτων είναι εμφανής. read more

ΠΟΝΟΣ ΜΕΣΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ

Πόνος στη μέση & "Back School" εκπαίδευση

820 383 master

Μια πολύ συχνή αιτία παραπομπής ασθενών για φυσικοθεραπεία είναι η γνωστή σε όλους μας οσφυαλγία. Η οσφυαλγία είναι ένας γενικός όρος που υποδηλώνει πόνο στην μέση ή ακόμη και στα κάτω άκρα (οσφυοισχιαλγία). Ωστόσο, οι αιτίες που προκαλούν τον πόνο αυτό ποικίλουν. read more

DIATASEIS

Διατάσεις φυσικοθεραπείας

1024 379 master

Η κινητικότητα και η ελαστικότητα των μαλακών ιστών που περιβάλλουν μια άρθρωση, όπως οι μύες, ο συνδετικός ιστός και το δέρμα, σε συνδυασμό με την κατάλληλη αρθρική κινητικότητα είναι αναγκαίες για το φυσιολογικό εύρος κίνησης. Το μη περιοριστικό ανώδυνο εύρος κίνησης είναι απαραίτητο για την εκτέλεση καθημερινών λειτουργικών δεξιοτήτων καθώς και εργασιακών και δημιουργικών δραστηριοτήτων. Η κατάλληλη κινητικότητα των αρθρώσεων και των μαλακών ιστών αποτελεί σημαντικό παράγοντα πρόληψης τραυματισμών ή υποτροπής αυτών. Καταστάσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε προσαρμοστικές βραχύνσεις των μαλακών ιστών γύρω από μια άρθρωση και επομένως μείωση του εύρους κίνησης είναι: (1) παρατεταμένη ακινητοποίηση (2) περιορισμένη κινητικότητα (3) παθήσεις του συνδετικού ή του νευρικού ιστού και (4) παθολογία των ιστών οφειλούμενη σε τραυματισμό.
Με τον όρο διατάσεις περιγράφεται ένα σύνολο χειρισμών, θεραπευτικών και μη, που έχουν σκοπό την επιμήκυνση των μυών και των μαλακών μορίων που βρίσκονται σε βράχυνση. Το τελικό αναμενόμενο αποτέλεσμα είναι η αύξηση του εύρους τροχιάς της άρθρωσης ή των αρθρώσεων, που διέρχεται ο διατεινόμενος μυς ή οποιοδήποτε άλλο μαλακό μόριο.
Σκοπός των διατάσεων
Ο κύριος σκοπός των διατάσεων είναι η επανάκτηση του φυσιολογικού εύρους τροχιάς μίας άρθρωσης και η διατήρηση της ελαστικότητας των μαλακών μορίων αυτής.
Επιπλέον, σκοπό έχουν να αυξήσουν την ευκαμψία ενός μέρους ή ολόκληρου του σώματος πριν αρχίσουν οι έντονες ασκήσεις ενδυνάμωσης, να προληφθούν ή να μειωθούν μυοτενόντιοι τραυματισμοί κατά την άθληση, καθώς και να προληφθούν μόνιμες μυϊκές ή θυλακοσυνδεσμικές βραχύνσεις, σε προδιαθεσικές καταστάσεις, όπως π.χ. κύφωση, σκολίωση.
Είδη των διατάσεων
Υπάρχουν τεσσάρων ειδών διατάσεις: (1) οι ενεργητικές, κατά την εκτέλεση αυτών ο υποβαλλόμενος σε διάταση συμμετέχει ενεργητικά στη διαδικασία επιμήκυνσης των βραχυμένων μυών, (2) οι παθητικές, όπου ο θεραπευτής κινεί το μέλος πέρα από τα όρια της παθητικής κίνησης, δηλαδή της κίνησης που γίνεται παθητικά από κάποιον άλλο σε όλο το εύρος τροχιάς της άρθρωσης, (3) οι παρατεταμένες μηχανικές διατάσεις, κατά τις οποίες μιας χαμηλής έντασης εξωτερική δύναμη, εφαρμόζεται στους βραχυμένους ιστούς για παρατεταμένη περίοδο (20-30 λεπτά) με μηχανικό εξοπλισμό και (4) οι αυτοδιατάσεις, οι οποίες  εκτελούνται από τον ίδιο το διατεινόμενο, χρησιμοποιώντας το βάρος του σώματός του και γενικά θεωρούνται καλές για τη προθέρμανση, όχι για περιπτώσεις επανάκτησης χαμένου εύρους τροχιάς, για διάταση θυλακοσυνδεσμικών στοιχείων κ.α.
Ενδείξεις των διατάσεων
Όταν το εύρος κίνησης είναι περιορισμένο ως αποτέλεσμα βραχύνσεων, συμφύσεων και σχηματισμού ουλώδους ιστού, που οδηγεί σε βραχύνσεις μυών, συνδετικού ιστού και του δέρματος

  1. Όταν οι περιορισμοί μπορεί να οδηγήσουν σε δομικές (σκελετικές) παραμορφώσεις αναστρέψιμες
  2. Όταν οι βραχύνσεις επηρεάζουν τις καθημερινές δραστηριότητες
  3. Όταν υπάρχει μυική αδυναμία και βραχύνσεις στον ανταγωνιστή μυ. Οι βραχυμένοι μύες πρέπει να επιμηκύνονται, πριν να δυναμώσουν αποτελεσματικά οι αδύναμοι μύες. Διατάσεις φυσικοθεραπείας

 Αντεδείξεις των διατάσεων

  1. Όταν υπάρχει κάταγμα που δεν έχει πορωθεί
  2. Όταν υπάρχει άρθρωση με φλεγμονή
  3. Όταν υπάρχει οστικός περιορισμός
  4. Όταν υπάρχει πόνος κατά τη κίνηση της άρθρωσης ή της διάτασης
  5. Όταν υπάρχει αιμάτωμα ή τραυματισμός μαλακών μορίων της περιοχής
  6. Όταν οι βραχύνσεις των μαλακών ιστών διασφαλίζουν αυξημένη αρθρική σταθερότητα αντί της φυσιολογικής δομικής σταθερότητας ή μυϊκής δύναμης

Φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφους

150 150 master

Το πυελικό έδαφος αποτελείται από στρώματα μυών, συνδέσμων και άλλων ιστών που ξεκινούν από τον κόκκυγα, στο πίσω μέρος της λεκάνης ως το ηβικό οστό, στο μπροστινό μέρος. Ρόλος των μυών αυτών είναι να συγκρατούν τα κοιλιακά όργανα. Στη γυναίκα, συγκεκριμένα, συγκρατούν την ουροδόχο κύστη, τη μήτρα και το παχύ έντερο, ενώ βοηθούν και στον έλεγχο της κύστης καθώς η ουρήθρα, ο κόλπος και ο πρωκτός περνούν δια μέσου των μυών του πυελικού εδάφους.
Λόγοι εξασθένισης των μυών του πυελικού εδάφους είναι

  • η ελλιπής εξάσκηση
  • η εγκυμοσύνη
  • ο τοκετός
  • η δυσκοιλιότητα
  • η παχυσαρκία
  • η συνεχής ανέλκυση βάρους
  • η έντονη αεροβική γυμναστική
  • βήξιμο που διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα (όπως ο βήχας του καπνιστή, βρογχίτιδα ή άσθμα)
  • το γήρας

Η εκγύμναση των μυών του πυελικού εδάφους  είναι σημαντική γενικότερα αλλά και ειδικότερα.
– Μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του αισθήματος αλλά και της πρόκλησης της ακράτειας, που προέρχεται από την χαλάρωση των μυών αυτών, είτε της ακράτειας που προκαλείται κατά τον βήχα, το φτέρνισμα ή το δυνατό γέλιο.
– Για τις εγκύους είναι σημαντική γιατί βοηθά το σώμα να ανταπεξέλθει στο αυξανόμενο βάρος του μωρού αλλά και μετά την γέννησή του γιατί βοηθά τους μύες να επανακτήσουν πιο γρήγορα την φυσιολογική τους λειτουργία και ικανότητα.
– Βοηθάει στο να ελαχιστοποιηθούν οι επιδράσεις της εμμηνόπαυσης, στη στήριξη της πυέλου και στον έλεγχο της κύστης στις μεγαλύτερες γυναίκες.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΓΥΜΝΑΣΗΣ

Το πρόγραμμα εκγύμνασης των μυών του πυελικού εδάφους χωρίζεται σε τέσσερις φάσεις:

ΦΑΣΗ Ι: Αντίληψη-Συνειδητότητα των μυών του πυελικού εδάφους

φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφουςΣτη φάση αυτή παρέχονται πληροφορίες για την κατάσταση του πυελικού εδάφους, επιλέγεται η θέση -ύπτια με λυγισμένα γόνατα- και εκπαίδευση της διαφραγματικής αναπνοής (φουσκώνοντας και ξεφουσκώνοντας την κοιλιά). Τέλος, ζητείται από την ασθενή να προσπαθήσει να συσπάσει τους μύες βάζοντας τα χέρια της στην περιοχή για να νιώσει τη σύσπαση.

-ΦΑΣΗ ΙΙ: Αποκλειστική σύσπαση και χαλάρωση των μυών του πυελικού εδάφους

φυσικοθεραπεία πυελικού εδάφουςΖητείται από την ασθενή, ενώ κάνει χαλαρή διαφραγματική αναπνοή, να συσπάσει αποκλειστικά τους μύες του πυελικού εδάφους και να κρατήσει το σφίξιμο για χρονικό διάστημα που ορίζεται βάσει της αξιολόγησης των μυών.

Είναι σημαντικό να μην συσπώνται οι κοιλιακοί, οι γλουτιαίοι, οι οπίσθιοι μηριαίοι και οι προσαγωγοί. Οι συσπάσεις γίνονται αρχικά με γρήγορο ρυθμό και ακολούθως με αργό, ενώ στη συνέχεια γίνονται και αλλαγές θέσεων.

ΦΑΣΗ ΙΙΙ: Λειτουργικές ασκήσεις συνδυασμένες με φόρτιση από άλλες μυϊκές ομάδες

φυσικοθεραπεία χαλάνδριΠρώτα γίνεται εκπαίδευση στη σύσπαση του εγκάρσιου κοιλιακού, ζητώντας από την ασθενή να σφίξει το κάτω μέρος της κοιλιάς, διατηρώντας χαλαρή διαφραγματική αναπνοή και στη συνέχεια γίνεται συνδραστηριοποίηση του διαφράγματος, του εγκάρσιου κοιλιακού και των μυών του πυελικού εδάφους. Αρχικά από ύπτια θέση, μετά από καθιστή και τέλος από όρθια θέση. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν λάστιχα για εφαρμογή αντίστασης.

ΦΑΣΗ ΙV: Ενσωμάτωση της δραστηριότητας των μυών στην καθημερινή λειτουργία.
Οι ασκήσεις γίνονται σε όλες τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής όπως για παράδειγμα κατά την οδήγηση, την άθληση, κατά τη διάρκεια της εργασίας κ.τ.λ.

Φυσικοθεραπεία και αρθροπλαστική γόνατος

456 431 master

Η άρθρωση του γόνατος είναι μία πολυαξονική άρθρωση, υποχρεωμένη να υποβάλλεται σε μεγάλες καταπονήσεις και ταυτόχρονα να διατηρεί ικανοποιητική κινητικότητα και μεγάλη σταθερότητα. Η εκφυλιστική αρθροπάθεια στο γόνατο με τη πάροδο του χρόνου οδηγεί σε μείωση της τροχίας κίνησης  της άρθρωσης, σε μυική ατροφία και πόνο που διαταράσει τη ποιότητα ζωής του ατόμου.
Η χειρουργική επέμβαση κατά την οποία αντικαθίστανται οι κατεστραμμένες αρθρικές επιφάνειες της κνήμης, του μηρού και τις περισσότερες φορές και της επιγονατίδας, από ενδοπροθέσεις με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας τεχνητής άρθρωσης, ονομάζεται αρθροπλαστική του γόνατος, που στόχο έχει την εξάλειψη του πόνου και τη βελτίωση της λειτουργικής δραστηριότητας του ατόμου.
Οι αρθροπλαστικές ανάλογα με τον τρόπο στερεοποίησης τους διακρίνονται σε αρθροπλαστικές με ακρυλικό τσιμέντο και χωρίς τσιμέντο. Στους ηλικιωμένους  οι προθέσεις στερεώνονται με ακρυλικό τσιμέντο για καλύτερη σταθεροποίηση, η διάρκεια ζωής της νέας άρθρωσης κυμαίνεται στα 15 με 20 χρόνια ανάλογα με τις δραστηριότητες, τη φυσική κατάσταση και το σωματότυπο του ασθενή.
Στα νεαρά άτομα, προτιμάται η σταθεροποίηση των προθέσεων με εσωτερική ανάπτυξη οστού και όχι με τσιμέντο, διότι  επιταχύνεται η φθορά και η χαλάρωση των υλικών λόγω της δραστηριότητας.
Η φυσικοθεραπεία λαμβάνει χώρα αρχικά προεγχειρητικά, όπου αναφέρεται  στον ασθενή αναλυτικά το  πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί, ώστε να είναι προετοιμασμένος σωματικά και ψυχικά.




Διδάσκεται:

  1. Αναπνευστική φυσικοθεραπεία, για την ενδυνάμωση των αναπνευστικών μυών, εκμάθηση του βήχα για διευκόλυνση της απόχρεμψης και αποφυγή επιπλοκών.
  2. Ισομετρικές ασκήσεις όλων των μυών γύρω από το γόνατο για ενεργοποίηση και ενδυνάμωση, ασκήσεις ποδοκνημικής για τη καλύτερη κυκλοφορία του αίματος και αποφυγή θρομβώσεων.
  3. Ασκήσεις βάδισης και ισορροπίας.
  4. Ενεργητικές ασκήσεις όλων των ελεύθερων αρθρώσεων και ασκήσεις αντίστασης.
  5. Τρόπους αυτοεξυπηρέτησης.

Μετεγχειρητικά, σκοπό έχει η φυσικοθεραπεία να καλύψει τις λειτουργικές ανάγκες του ασθενούς σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Στόχοι της φυσικοθεραπείας είναι:

  1. H ελάττωση του πόνου, με το πόδι σε ανάρροπη θέση και τοποθέτηση ελαστικού επιδέσμου, εκτελώντας συσπάσεις της ποδοκνημικής, του τετρακέφαλου και των ισχικνημιαίων.
  2. Πρόληψη των κατακλίσεων.
  3. Πρόληψη της δυσκαμψίας, με την εφαρμογή συνεχούς παθητικής κίνησης και άμεσης ενεργητικής κινητοποίησης.
  4. Αποφυγή αναπνευστικών επιπλοκών.
  5. Ενδυνάμωση του τετρακέφαλου μυ, διότι μειώνεται αρκετά η δύναμη του και δυσκολεύει στην έκταση του γόνατος επηρεάζοντας τη βάδιση του ασθενούς.
  6. Ικανοποιητική τροχιά κίνησης.
  7. Βελτίωση της φυσικής κατάστασης του ασθενή.
  8. Εκμάθηση και βελτίωση του τρόπου βάδισης, διότι αλλάζει το μήκος βήματος και διασκελισμού και ο χρόνος στήριξης στο χειρουργημένο μέλος.
  9. Σωστή χρήση των βοηθητικών μέσων για τη μείωση του πόνου και την βελτίωση της λειτουργικότητας.
  10. Γρήγορη και ασφαλή ανεξαρτητοποίηση του ασθενή.

Κατά την έξοδο του ασθενούς από το νοσοκομείο τον συμβουλεύουμε να θυμάται πως η αντοχή και η ζωή της νέας άρθρωσης εξαρτάται από εκείνον.
Να μη πάρει βάρος, διότι επηρεάζει αρνητικά την αρθροπλαστική. Να μη κουράζει υπερβολικά το πόδι του, να αποφεύγει την ορθοστασία.
Να μη κάθεται σε βαθιές πολυθρόνες.
Να χρησιμοποιεί το ασανσέρ όπου υπάρχει. Κατά τη βάδιση να φορά κατάλληλα υποδήματα για την εξουδετέρωση των κραδασμών.
Τέλος να θυμάται πως πρέπει να ασκείται καθημερινά, με μικρή ένταση, για τη διατήρηση της φυσικής του κατάστασης, της διατήρησης και βελτίωσης της μυικής δύναμης, αντοχής και νευρομυικής συναρμογής.