fbpx

Φυσικοθεραπεία και αρθροπλαστική γόνατος

456 431 master

Η άρθρωση του γόνατος είναι μία πολυαξονική άρθρωση, υποχρεωμένη να υποβάλλεται σε μεγάλες καταπονήσεις και ταυτόχρονα να διατηρεί ικανοποιητική κινητικότητα και μεγάλη σταθερότητα. Η εκφυλιστική αρθροπάθεια στο γόνατο με τη πάροδο του χρόνου οδηγεί σε μείωση της τροχίας κίνησης  της άρθρωσης, σε μυική ατροφία και πόνο που διαταράσει τη ποιότητα ζωής του ατόμου.
Η χειρουργική επέμβαση κατά την οποία αντικαθίστανται οι κατεστραμμένες αρθρικές επιφάνειες της κνήμης, του μηρού και τις περισσότερες φορές και της επιγονατίδας, από ενδοπροθέσεις με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας τεχνητής άρθρωσης, ονομάζεται αρθροπλαστική του γόνατος, που στόχο έχει την εξάλειψη του πόνου και τη βελτίωση της λειτουργικής δραστηριότητας του ατόμου.
Οι αρθροπλαστικές ανάλογα με τον τρόπο στερεοποίησης τους διακρίνονται σε αρθροπλαστικές με ακρυλικό τσιμέντο και χωρίς τσιμέντο. Στους ηλικιωμένους  οι προθέσεις στερεώνονται με ακρυλικό τσιμέντο για καλύτερη σταθεροποίηση, η διάρκεια ζωής της νέας άρθρωσης κυμαίνεται στα 15 με 20 χρόνια ανάλογα με τις δραστηριότητες, τη φυσική κατάσταση και το σωματότυπο του ασθενή.
Στα νεαρά άτομα, προτιμάται η σταθεροποίηση των προθέσεων με εσωτερική ανάπτυξη οστού και όχι με τσιμέντο, διότι  επιταχύνεται η φθορά και η χαλάρωση των υλικών λόγω της δραστηριότητας.
Η φυσικοθεραπεία λαμβάνει χώρα αρχικά προεγχειρητικά, όπου αναφέρεται  στον ασθενή αναλυτικά το  πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί, ώστε να είναι προετοιμασμένος σωματικά και ψυχικά.




Διδάσκεται:

  1. Αναπνευστική φυσικοθεραπεία, για την ενδυνάμωση των αναπνευστικών μυών, εκμάθηση του βήχα για διευκόλυνση της απόχρεμψης και αποφυγή επιπλοκών.
  2. Ισομετρικές ασκήσεις όλων των μυών γύρω από το γόνατο για ενεργοποίηση και ενδυνάμωση, ασκήσεις ποδοκνημικής για τη καλύτερη κυκλοφορία του αίματος και αποφυγή θρομβώσεων.
  3. Ασκήσεις βάδισης και ισορροπίας.
  4. Ενεργητικές ασκήσεις όλων των ελεύθερων αρθρώσεων και ασκήσεις αντίστασης.
  5. Τρόπους αυτοεξυπηρέτησης.

Μετεγχειρητικά, σκοπό έχει η φυσικοθεραπεία να καλύψει τις λειτουργικές ανάγκες του ασθενούς σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Στόχοι της φυσικοθεραπείας είναι:

  1. H ελάττωση του πόνου, με το πόδι σε ανάρροπη θέση και τοποθέτηση ελαστικού επιδέσμου, εκτελώντας συσπάσεις της ποδοκνημικής, του τετρακέφαλου και των ισχικνημιαίων.
  2. Πρόληψη των κατακλίσεων.
  3. Πρόληψη της δυσκαμψίας, με την εφαρμογή συνεχούς παθητικής κίνησης και άμεσης ενεργητικής κινητοποίησης.
  4. Αποφυγή αναπνευστικών επιπλοκών.
  5. Ενδυνάμωση του τετρακέφαλου μυ, διότι μειώνεται αρκετά η δύναμη του και δυσκολεύει στην έκταση του γόνατος επηρεάζοντας τη βάδιση του ασθενούς.
  6. Ικανοποιητική τροχιά κίνησης.
  7. Βελτίωση της φυσικής κατάστασης του ασθενή.
  8. Εκμάθηση και βελτίωση του τρόπου βάδισης, διότι αλλάζει το μήκος βήματος και διασκελισμού και ο χρόνος στήριξης στο χειρουργημένο μέλος.
  9. Σωστή χρήση των βοηθητικών μέσων για τη μείωση του πόνου και την βελτίωση της λειτουργικότητας.
  10. Γρήγορη και ασφαλή ανεξαρτητοποίηση του ασθενή.

Κατά την έξοδο του ασθενούς από το νοσοκομείο τον συμβουλεύουμε να θυμάται πως η αντοχή και η ζωή της νέας άρθρωσης εξαρτάται από εκείνον.
Να μη πάρει βάρος, διότι επηρεάζει αρνητικά την αρθροπλαστική. Να μη κουράζει υπερβολικά το πόδι του, να αποφεύγει την ορθοστασία.
Να μη κάθεται σε βαθιές πολυθρόνες.
Να χρησιμοποιεί το ασανσέρ όπου υπάρχει. Κατά τη βάδιση να φορά κατάλληλα υποδήματα για την εξουδετέρωση των κραδασμών.
Τέλος να θυμάται πως πρέπει να ασκείται καθημερινά, με μικρή ένταση, για τη διατήρηση της φυσικής του κατάστασης, της διατήρησης και βελτίωσης της μυικής δύναμης, αντοχής και νευρομυικής συναρμογής.