fbpx
Posts Tagged :

παιδιατρική φυσικοθεραπεια

Βάδιση στις μύτες των ποδιών στην παιδική ηλικία |Παιδιατρική Φυσικοθεραπεία

760 411 master

Τα παιδιά κατακτούν συνήθως την ανεξάρτητη βάδιση στην ηλικία του πρώτου έως 1,5 έτους. Σύμφωνα με έρευνες, τα περισσότερα παιδιά έχουν μάθει να περπατούν αρκετά σταθερά, με το πέλμα τους να έρχεται ολόκληρο σε επαφή με το έδαφος. Καθώς μαθαίνουν να ισορροπούν και να δοκιμάζουν διάφορους τρόπους διαχείρισης του βάρους του σώματός τους, παρατηρούνται παρ’ όλα αυτά  διαφορετικοί τύποι βάδισης και στάσης στην όρθια θέση, πέραν του φυσιολογικού. Έναν από αυτούς αποτελεί και η βάδιση στις μύτες των ποδιών τους.
Πιθανές αιτίες του τύπου αυτού βάδισης ενδέχεται να είναι:

  • Νευρομυϊκές διαταραχές στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως είναι η εγκεφαλική παράλυση ή αναπτυξιακές διαταραχές, όπως ο αυτισμός. Σε τέτοιου τύπου περιπτώσεις, υπαίτια είναι η σπαστικότητα (αυξημένος μυϊκός τόνος) και η μυϊκή δυστροφία, που οδηγούν, με την πάροδο του χρόνου, σε βραχύνσεις συγκεκριμένων μυϊκών ομάδων, συμπεριλαμβανομένου και του γαστροκνημίου.
  • Εκ γενετής βραχύς αχίλλειος τένοντας. Το γεγονός αυτό μπορεί να προκαλέσει μείωση εύρους στην κίνηση της ποδοκνημικής άρθρωσης και πιο συγκεκριμένα στη ραχιαία κάμψη του πέλματος. Έτσι, το παιδί αισθάνεται φυσιολογική την τάση που δημιουργείται στον γαστροκνήμιο μυ και οδηγείται αυτομάτως στη συγκεκριμένη βάδιση.
  • Διαταραχή του αιθουσαίου συστήματος. Το σύστημα αυτό ανατροφοδοτεί τον εγκέφαλο και δίνει πληροφορίες σχετικά με τη θέση και την κίνηση του σώματος στο χώρο. Η βάδιση στις μύτες των ποδιών, γι’ αυτό το λόγο, θεωρείται από το ίδιο το παιδί ως φυσιολογική του εξέλιξη.
  • Ιδιοπαθής φύση. Σε αυτή την περίπτωση δεν ισχύει κανένα από τα παραπάνω σενάρια. Η βάδιση στις μύτες των ποδιών γίνεται για παιχνίδι ή σαν απλή «αντίδραση» του ατόμου. Αν ζητηθεί όμως στάση ή βάδιση με ολόκληρο το πέλμα, το αποτέλεσμα είναι εφικτό. Η συχνή όμως χρήση του τύπου αυτού βάδισης, μπορεί να οδηγήσει σε βράχυνση του γαστροκνημίου και τελικά στην ιπποποδία.

Με παρατήρηση του τρόπου αυτού βάδισης στο παιδί, σε ηλικίες μετά τα 2,5-3 έτη, οι γονείς πρέπει να συμβουλευτούν τον παιδίατρό τους, καθώς και τον παιδοορθοπαιδικό για εξέταση και προτάσεις λύσεων ανάλογες στην εκάστοτε περίπτωση.
Θεραπευτικές προσεγγίσεις
Όποια και αν είναι η αιτία για την κατάσταση βάδισης που εξετάζεται, η θεραπεία βασίζεται στη σοβαρότητα του προβλήματος, κατά πόσο έχει δηλαδή επηρεαστεί το μυοσκελετικό σύστημα του παιδιού. Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική, με συμπεριλαμβανόμενη τη φυσικοθεραπεία για ήπιες έως μέτριας βαρύτητας περιπτώσεις, αλλά και πιο επεμβατική με χειρουργείο για πιο σπάνιες και πολύ σοβαρές καταστάσεις.
Η φυσικοθεραπεία συμβάλλει με ειδικές τεχνικές και μπορεί να είναι άκρως αποτελεσματική για τη βάδιση στις μύτες των ποδιών.
epimikynsi_myon_gampas_gia_fysikotherapeia_paidionΔιατάσεις των βραχυσμένων μυών, ενδυνάμωση των πρόσθιων κνημιαίων και περονιαίων μυών, επανεκπαίδευση βάδισης και εκτίμηση χρήσης νάρθηκα ή ειδικών ορθοπαιδικών υποδημάτων, είναι μερικές από αυτές.
Η υδροθεραπεία, επίσης, μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην επανεκπαίδευση  της βάδισης, με την άνωση να βοηθά ιδιαίτερα πολύ στην εξουδετέρωση του βάρους.
Η συζήτηση και η συνεργασία των γονέων με τον φυσικοθεραπευτή μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ενός επεμβατικού προγράμματος ασκήσεων για το σπίτι καθημερινά. Είναι σημαντική η καθημερινή υπενθύμιση του σωστού τρόπου βάδισης στο παιδί από το κοντινό του περιβάλλον αλλά και το θεραπευτικό προσωπικό που το περιβάλλει.

Παιδιατρική Φυσικοθεραπεία| Υδροθεραπεία και Θεραπευτική Κολύμβηση: Ίδιες ή Διαφορετικές Προσεγγίσεις;

1024 540 master

Το νερό εκτιμάται ήδη από την αρχαιότητα ως ένα εξαιρετικό μέσο θεραπείας και άσκησης, ενώ τα τελευταία χρόνια αξιοποιείται όλο και περισσότερο στην αποκατάσταση παιδιών με κινητικά προβλήματα, όπως εγκεφαλική παράλυσημαιευτική παράλυση, επίκτητες εγκεφαλικές κακώσεις, ορθοπαιδικά προβλήματα, μυοπάθειες ή διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές.
Το πλούσιο σε αισθητηριακά ερεθίσματα περιβάλλον, που προσφέρουν οι φυσικές και θερμοδυναμικές ιδιότητες του νερού, συμβάλλει στην ενίσχυση των λειτουργιών των διαφόρων συστημάτων του σώματος –μυοσκελετικού, νευρομυϊκού, καρδιοαναπνευστικού– συμπεριλαμβανομένων των ψυχοκοινωνικών συστημάτων. Επιπλέον, το υδάτινο περιβάλλον προσφέρει θετικό κλίμα παρακίνησης, καθώς και ασφαλείς και παιγνιώδεις συνθήκες, ώστε το παιδί να βιώσει, να μάθει και να χαρεί κινητικές δεξιότητες, που μπορεί να είναι δύσκολο να αποκτηθούν στην ξηρά. Η κολύμβηση αποτελεί την πιο επωφελή μορφή άσκησης στο νερό, καθώς παρέχει σωματικά και βιοψυχοκοινωνικά οφέλη, με το να προσαρμόζεται στις ανάγκες και ικανότητες των παιδιών με κινητικές διαταραχές.
Στην παιδιατρική αποκατάσταση, η προσαρμοσμένη κολύμβηση χρησιμοποιείται είτε ως θεραπευτική παρέμβαση, μέσω των υπηρεσιών υδρο(φυσικο)θεραπείας, είτε ως  εκπαιδευτική-ψυχαγωγική διαδικασία, υπό τον όρο προσαρμοσμένη ή θεραπευτική κολύμβηση.
Η υδροθεραπεία (hydrotherapy, aquatic therapy) αποτελεί μια συστηματική, μεθοδική εφαρμογή ενός εξατομικευμένου στοχοκατευθυνόμενου κινησιοθεραπευτικού προγράμματος, που ενσωματώνει θεραπευτικές ασκήσεις και τεχνικές, συμπεριλαμβανομένων των μεθόδων διδασκαλίας κολύμβησης, αξιοποιώντας τις ιδιότητες του νερού, σε κατάλληλα σχεδιασμένη θερμαινόμενη (32-35oC) πισίνα. Αποβλέπει στην επίλυση προβλημάτων κινητικότητας, ώστε να καταστήσει το παιδί ικανό να βελτιώσει τη λειτουργική του απόδοση και ανεξαρτησία στην καθημερινότητά του.
Στις θεραπευτικές ασκήσεις περιλαμβάνονται ασκήσεις ενδυνάμωσης, διατατικές, αναπνευστικές, στασικού ελέγχου/ισορροπίας, εκπαίδευσης βάδισης/δραστηριοτήτων άνω άκρων και χαλάρωσης. Οι κολυμβητικές κινήσεις, στάσεις και δεξιότητες σχεδιάζονται από  τον φυσικοθεραπευτή ως αναπόσπαστο κομμάτι του υδροθεραπευτικού πλάνου για την ανάπτυξη ασφάλειας και αυτονομίας στο νερό, καθώς και για την προετοιμασία και εξάσκηση των απαιτούμενων κινητικών παραμέτρων, προς την επίτευξη της ζητούμενης δραστηριότητας στην ξηρά, όπως μυϊκή δύναμη και αντοχή, ελαστικότητα, καρδιοαναπνευστική κατάσταση και πρότυπα κίνησης.
Η αναγνώριση και εκτίμηση των λειτουργικών προβλημάτων, γίνεται σε συνεργασία με το παιδί, την οικογένεια και την ομάδα αποκατάστασης (ειδικός ιατρός, φυσικοθεραπευτής ξηράς) με ειδικές δοκιμασίες και μετρήσεις στην ξηρά και στο νερό.
AT-SWIM
Η υδρo-φυσικοθεραπεία πρέπει να διαφοροποιηθεί από τη θεραπευτική/προσαρμοσμένη κολύμβηση (therapeutic adapted swimming, swimming therapy), η οποία αποτελεί ένα πρόγραμμα προσαρμοσμένης φυσικής αγωγής και ψυχαγωγίας που, μέσα από τη διδασκαλία κολύμβησης και ασφάλειας στο νερό, αποσκοπεί στην προαγωγή της αυτονομίας και της κινητικότητας μέσα στο νερό, της ψυχοσωματικής ευεξίας, της ψυχαγωγίας, της κοινωνικοποίησης, καθώς και των παραμέτρων φυσικής κατάστασης σχετιζόμενων με την υγεία και την κολυμβητική επίδοση.
H θεραπευτική κολύμβηση δεν είναι θεραπεία αλλά μία παιδαγωγική προσέγγιση προσανατολισμένη στη διαδικασία εκμάθησης κολύμβησης. Ο όρος «θεραπευτική» τονίζει τις ευεργετικές επιδράσεις τόσο της άσκησης στο νερό, όσο και των ιδιοτήτων του ίδιου του νερού στη φυσική και ψυχοκοινωνική κατάσταση του παιδιού. Επίσης, αποκαλείται θεραπευτική όταν η διδασκαλία της ακολουθεί προσαρμοσμένες διορθωτικές διδακτικές παρεμβάσεις προς τις ανάγκες και τα προβλήματα του παιδιού.
Στη σύγχρονη επιστήμη της ειδικής φυσικής αγωγής, η θεραπευτική κολύμβηση επεκτείνεται πέρα από την τυπική οριοθέτηση του ως πρόγραμμα κολύμβησης και διευρύνεται για να συμπεριλάβει και άλλες προσαρμοσμένες αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες του υγρού στίβου, όπως υδατοσφαίριση, κατάδυση, υδατοκαλαθοσφαίριση, και στην αγγλική βιβλιογραφία περιγράφεται με τον όρο «adapted aquatics».
Αν και οι όροι υδροθεραπεία και θεραπευτική κολύμβηση μερικές φορές χρησιμοποιούνται κατ’ εναλλαγή στην κλινική πράξη, περιγράφουν δύο σαφώς ξεχωριστές προσεγγίσεις, οι οποίες πρέπει να αποσαφηνιστούν, ώστε να κατανοηθεί ο ρόλος και ο σκοπός τους στη διαχείριση των παιδιών με κινητικά προβλήματα.
 
Βασίλειος Χ. Σκουτέλης
Φυσικοθεραπευτής MSc, Εργ. Συνεργάτης ΤΕΙ Αθήνας
 
Πηγή
Σκουτέλης Β.Χ. Η Εξέλιξη της Φιλοσοφίας Halliwick από Μέθοδος Διδασκαλίας Κολύμβησης σε Υδρο-φυσικοθεραπευτική Προσέγγιση: Επιδράσεις στην Κινητική Λειτουργία Αναπήρων Παιδιών (Μέρος Ι). Φυσικοθεραπεία 2014; 17(2): 15-24