fbpx
Posts By :

physiopolis physiopolis

Σεμινάριο Bowtech στο Physiopolis

150 150 physiopolis physiopolis

Με απόλυτη επιτυχία ολοκληρώθηκε το 1ο Σεμινάριο της Αυθεντικής Τεχνικής Bowen – Bowtech στον Πολυχώρο Φυσικοθεραπευτικής Αποκατάστασης και Σωματικής Ευεξίας Physiopolis.

Το τετραήμερο σεμινάριο 1ου & 2ου Επιπέδου το οποίο έλαβε χώρα από τις 11 έως και τις 14 Οκτωβρίου 2019 διοργανώθηκε από το Κέντρο Bowtech Ελλάδας και την Αλεξάνδρα Αντωνίου, αναγνωρισμένη εκπαιδεύτρια της Ακαδημίας Bowen Αυστραλίας σε συνεργασία με το Physiopolis.

Το σεμινάριο αποτελεί μέρος ενός συνόλου 4ων συνολικά σεμιναρίων, τα οποία καλύπτουν την βασική ύλη της εκπαίδευσης στο Bowtech.

Στο πλαίσιο του σεμιναρίου η εκπαιδεύτρια  προσπάθησε να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις και τις εμπειρίες της σε όσους παραβρέθηκαν, ενώ οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία τόσο να ενημερωθούν για το θεωρητικό πλαίσιο της Τεχνικής Bowen όσο και να εξασκηθούν πρακτικά στις πολυάριθμες τεχνικές και χειρισμούς Bowtech, με αποτέλεσμα την αύξηση της συναντίληψής τους για τις δυνατότητες της μεθόδου και την προαγωγή της υγείας και της ευεξίας.

Η εκπαιδεύτρια και η Ακαδημία Bowen Αυστραλίας εξέφρασαν τις θερμές τους ευχαριστίες προς την ιθύνουσα του Physiopolis κυρία Μαρία Σαχά για την άψογη συνεργασία και συνδιοργάνωση.

Το σεμινάριο έκλεισε με τις καλύτερες εντυπώσεις και οι συμμετέχοντες από κάθε γωνιά της Ελλάδας, ανανέωσαν το ραντεβού τους για τον Ιανουάριο 2020 στην Αθήνα.

 

 

Ενημερωθείτε για τα επόμενα σεμινάρια 

Η εργονομική τσάντα

768 384 physiopolis physiopolis

Έρευνες έχουν δείξει ότι το βάρος αλλά και η λανθασμένη μεταφορά της σχολικής τσάντας μπορούν να προκαλέσουν:

  • πόνο στη μέση και τον αυχένα εξαιτίας του μεγάλου βάρους του φορτίου της τσάντας
  • τραυματισμούς της ωμικής ζώνης, λόγω της μεγάλης πίεσης που δέχονται οι κλείδες από τους ιμάντες (λουριά) της τσάντας
  • μυϊκή καταπόνηση και μυϊκές θλάσεις που οφείλονται τόσο στο μεγάλο φορτίο, όσο και στον λανθασμένο τρόπο με τον οποίο οι μαθητές σηκώνουν τη σχολική τσάντα για να τη βάλουν στους ώμους τους

αλλά μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν και ο μαθητής να επανέλθει στην καθημερινότητά του.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρίας, το βάρος της τσάντας των μαθητών του δημοτικού σχολείου, φτάνει ή και υπερβαίνει τα 7 κιλά. Γι’ αυτό και γίνονται επίμονες παραινέσεις των ειδικών –ορθοπαιδικών, φυσικοθεραπευτών και παιδιάτρων– για τη σωστή επιλογή και χρήση του μαθητικού σακιδίου, με σκοπό την αποφυγή σοβαρών μυοσκελετικών κακώσεων.

Είναι πολύ σημαντικό να επιλέξετε κατάλληλη και εργονομική τσάντα για το παιδί σας και να του δείξετε τον ασφαλή τρόπο για να την σηκώνει, να την φορά αλλά και να την τοποθετεί εντός της αίθουσας.

Οι σχολικές τσάντες με χειρολαβή και ρόδες (τρόλεϊ) που κατασκευάστηκαν για να γλιτώσουν τους μικρούς μαθητές από την κύφωση και τη σκολίωση, δύσκολα μπορούν να χρησιμοποιηθούν αφού τα περισσότερα σχολεία έχουν σκάλες, με αποτέλεσμα τα παιδιά αναγκάζονται να την σηκώνουν με τα χέρια. Έτσι, η τσάντα τύπου σακιδίου είναι η πλέον κατάλληλη και εργονομική επιλογή, αφού η σωστή στάση του σώματος διατηρείται, το βάρος του φορτίου κατανέμεται ισόποσα και μειώνεται η απόσταση του κέντρου βάρους του φορτίου από τον κορμό του σώματος, ενώ τέλος, επιτρέπεται η ελεύθερη κίνηση των μελών του σώματος.

Για την ορθή και εργονομική χρήση θα πρέπει:

  • Το βάρος της τσάντας να ζυγίζει λιγότερο από το 10% του βάρους του παιδιού. Για παράδειγμα, ένα παιδί που ζυγίζει 40  κιλά, θα πρέπει να κουβαλά τσάντα βάρους λιγότερο από 4 κιλά.
  • Το μέγεθος της θα πρέπει να είναι μικρότερο από την πλάτη του παιδιού, δηλαδή να εκτείνεται μεταξύ των δύο ωμοπλατών.
  • Θα πρέπει να διαθέτει δύο ιμάντες εξάρτησης (λουριά), φάρδους 5 cm, με ενισχυμένες βάτες μαλακές ώστε να μην πιέζονται οι κλείδες και για ισορροπία κατανομής βάρους.
  • Η βάση τσάντας θα πρέπει να βρίσκεται στη γραμμή των ισχίων του παιδιού και το πάνω μέρος πιο χαμηλό από τους ώμους.
  • Προτιμούμε τσάντες με ιμάντα στην περιοχή του θώρακα για σταθερότητα κατά τη βάδιση και στη μέση για λιγότερη επιβάρυνση στους ώμους.
  • Στις θήκες που βρίσκονται δεξιά και αριστερά της τσάντας τοποθετούμε τα ελαφριά αντικείμενα.
  • Σωστός τρόπος τοποθέτησης των βιβλίων μέσα στην τσάντα: τα βαριά πιο κοντά στη σπονδυλική στήλη, τα πιο ελαφριά στο μπροστινό μέρος της τσάντας.
  • Τοποθετούμε κάθε φορά μόνο τα απαραίτητα βιβλία και αντικείμενα στην τσάντα.

Μαθαίνουμε το παιδί

  • να σηκώνει την τσάντα του με ασφάλεια, χρησιμοποιώντας τους κοιλιακούς μύες και τους μύες της πλάτης
  • να κρεμά την τσάντα του στο ειδικό γαντζάκι που βρίσκεται στο πλάι του θρανίου και όχι επάνω στην καρέκλα γιατί έτσι περιορίζεται ο χώρος της καρέκλας και αποκτά κακή στάση σώματος
  • Στο σχολείο, το παιδί για να βγάλει την τσάντα θα πρέπει να σταθεί με την πλάτη γυρισμένη προς το θρανίο, να ακουμπήσει την τσάντα, να χαμηλώσει το σώμα, λυγίζοντας μόνο τα γόνατα και καθόλου τη μέση, μέχρι να φτάσουν τα λουριά στο ύψος των ώμων. Αντίστοιχα για να την φορέσει, με λυγισμένα γόνατα φέρνει την τσάντα κοντά στο σώμα και χρησιμοποιώντας τα πόδια και όχι τη μέση, σηκώνει και ακουμπάει την τσάντα επάνω στο θρανίο. Από εκεί την βάζει στην πλάτη του.

Εβδομάδα Δωρεάν μαθημάτων Clinical Pilates

643 1024 physiopolis physiopolis

Υποδεχόμαστε τη νέα σεζόν με δωρεάν μαθήματα Clinical Pilates.

Τα μαθήματα θα πραγματοποιηθούν 16-21 Σεπτεμβρίου

Αναλυτικό πρόγραμμα δοκιμαστικών
Δευτέρα 16/9, 19:00-20:00
Τετάρτη 18/9, 12:00-13:00
Πέμπτη 19/9, 19:00-20:00
Σάββατο 21/9, 10:00-11:00

read more

PARKINSON CLINICAL PILATES

Νόσος Parkinson και Clinical Pilates

1024 744 physiopolis physiopolis

Η Νόσος Parkinson είναι μια προοδευτική διαταραχή του νευρικού συστήματος με μείωση των επιπέδων ντοπαμίνης. Χαρακτηρίζεται από σταδιακή εμφάνιση συμπτωμάτων όπως αργή κίνηση, δυσκαμψία μυών, μειωμένος συντονισμός, αστάθεια και πολλές φορές κατάθλιψη.

Οφέλη Clinical Pilates σε άτομα με νόσο Parkinson

– Βελτίωση ισορροπίας. Οι ασκήσεις Pilates βοηθούν στην ισορροπία και τον συντονισμό. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να πραγματοποιείται ασκησιολόγιο που επικεντρώνεται σε θέσεις/στάσεις του ενός ποδιού, καθώς μπορεί να μειώσει την πιθανότητα πτώσης.

– Καλύτερη ποιότητα ζωής. Η ντοπαμίνη βοηθά στον έλεγχο του κέντρου ευχαρίστησης του εγκεφάλου, συνεπώς η μείωση της οδηγεί στο πρώτο, σε συχνότητα εμφάνισης, μη κινητικό σύμπτωμα της νόσου, την κατάθλιψη. Ωστόσο, η άσκηση είναι σε θέση να βοηθήσει στην αντιμετώπισή της. Έρευνες έδειξαν (Rafferty et. al.) ότι τα άτομα με νόσο Parkinson που ασκούνταν τακτικά για τουλάχιστον 2,5 ώρες την εβδομάδα ανέφεραν βελτίωση στην ποιότητα ζωής τους σε διάστημα δύο ετών σε σύγκριση με εκείνα που δεν ασκήθηκαν για το ίδιο διάστημα.

– Βελτίωση ευλυγισίας. Λόγω της μυϊκής ακαμψίας, τα άτομα με νόσο Parkinson παρουσιάζουν μειωμένη ευλυγισία που οδηγεί σε αρθρικό και μυϊκό πόνο. Κάνοντας χρήση βοηθημάτων και εξοπλισμού, το Pilates μπορεί να βελτιώσει τη γενικότερη ευλυγισία, τη θωρακική κινητικότητα, τη δύναμη των μυών της πλάτης και της συνολικής ισορροπίας, καθώς το κέντρο βάρους ευθυγραμμίζεται καλύτερα.

Η συχνή άσκηση που επικεντρώνεται στην προώθηση της ισορροπίας και ευλυγισίας, μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης.

ACKERMANN SEMINAR 2019

Σεμινάριο Χειροπρακτικής Ackermann College, Ιούνιος 2019, Αθήνα

1024 768 physiopolis physiopolis

Από το 2015, όταν η πρωτοποριακή μέθοδος του Ackermann College παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στις εγκαταστάσεις του PhysioPolis, εκατοντάδες φυσικοθεραπευτές εκπαιδεύθηκαν σε κύκλους σεμιναρίων που διοργανώθηκαν τόσο σε μεγάλες πόλεις, όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και ο Βόλος, όσο και στην Κύπρο.

Τα εντατικά πενθήμερα σεμινάρια της Δομικής Οστεοπαθητικής και Ήπιας Χειροπρακτικής του Κολλεγίου Ackermann, έχουν ως στόχο τους να μεταδίδουν σε πτυχιούχους φυσικοθεραπευτές, την πολύτιμη γνώση που προέκυψε, έπειτα από μακροχρόνια διεθνή έρευνα με έμφαση στην αποτελεσματικότητα.

Η ιδιαιτερότητα των σεμιναρίων είναι ότι οι εκπαιδευόμενοι δεν παρακολουθούν απλώς μια διάλεξη σε ένα αμφιθέατρο. Συμμετέχουν, έχοντας στη διάθεσή τους έναν εκπαιδευτή ανά επτά.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί, ότι η διοργάνωση των σεμιναρίων του Κολλεγίου Ackermann στην Ελλάδα και την Κύπρο, δίνει τη δυνατότητα σε  φυσικοθεραπευτές που επιθυμούν να διατηρούν το υψηλό επιστημονικό τους επίπεδο, να τα παρακολουθήσουν στη χώρα τους, χωρίς να επιβαρυνθούν με το επιπλέον κόστος ενός ταξιδιού στο εξωτερικό.

Έπειτα από την επιτυχή ολοκλήρωση της εκπαίδευσής τους, οι φυσικοθεραπευτές λαμβάνουν πιστοποίηση από το Κολλέγιο Ackermann που τους επιτρέπει να εφαρμόσουν άμεσα, τις καλύτερες και πιο αποτελεσματικές μεθόδους χειροπρακτικής και τεχνικές δομικής οστεοπαθητικής, που έχει αποδειχθεί, ότι βοηθούν στην αντιμετώπιση προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης.

Το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, 28 Ιουνίου – 2 Ιουλίου στις εγκαταστάσεις του Physiopolis.

ΥΔΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Άσκηση στο νερό και τρίτη ηλικία

1024 683 physiopolis physiopolis

Όσο το προσδόκιμο ζωής του πληθυσμού αυξάνεται, τόσο αυξάνεται και η ανάγκη για καλύτερη ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων ατόμων, οι οποίοι ψάχνουν μια απάντηση στις διάφορες ασθένειες ή στα προβλήματα που συνοδεύουν την ηλικία τους. Η άσκηση στο νερό μπορεί πραγματικά να βοηθήσει.

Α. Καρδιοαναπνευστικά προβλήματα

Οι φυσιολογικές αλλαγές λόγω γήρανσης, μειωμένης αρτηριακή κυκλοφορίας, μειωμένης καρδιακής παροχής και μειωμένου μέγιστου όγκου παλμού μπορούν να αντιμετωπιστούν θετικά με τη χρησιμοποίηση των υδροδυναμικών αρχών. Η υδροστατική πίεση αυξάνει τη φλεβική επιστροφή, ενώ η άνωση εξουδετερώνει την βαρύτητα και επιτρέπει στον ασθενή να κινηθεί πιο άνετα.

Η θερμότητα του νερού αυξάνει την αιματική ροή επιτρέποντας στο αίμα να φτάνει στα άκρα με λιγότερη πίεση. Η συνεχής υδροστατική πίεση βοηθά στην αναπνοή με τη δύναμη που εξασκεί στο θώρακα. Εδώ χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής τα άτομα με μειωμένη ζωτική χωρητικότητα των πνευμόνων, καθώς υπάρχει ενδεχόμενο οι πνεύμονες να μην αντέξουν και να καταρρεύσουν (collapse). Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να ελέγξουν τους πνεύμονές τους και αν η ζωτική χωρητικότητα είναι λιγότερο από 1,5lt (φυσιολογικός μέσος όρος περίπου 4,5lt) δεν θα πρέπει να μπουν σε βαθύ νερό ή οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται σε ύπτια θέση στο νερό και όχι όρθια ή πρηνή.

Οι δραστηριότητες θα πρέπει να είναι ενεργητικές ή υποβοηθούμενες ενεργητικές προκειμένου να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Β. Επίδραση στο νευρικό σύστημα

Οι μειωμένοι κινητικοί νευρώνες, οι μειωμένοι χρόνοι αντίδρασης, το αλλαγμένο επίπεδο παραγωγής νευροδιαβιβαστών μπορούν να αντιμετωπιστούν με ένα πρόγραμμα ασκήσεων στο νερό μέσω της άνωσης, της υδροστατικής πίεσης και της αντίστασης (ιξώδες). Η υποστήριξη της άνωσης μαζί με τη διέγερση των αισθητικών υποδοχέων από την υδροστατική πίεση και το ιξώδες, προάγουν την δυνατότητα να αυξηθεί η νευρική διέγερση, παρέχοντας ένα περιβάλλον που είναι σταθερότερο και διευκολύνει τις αυξανόμενες νευρομυϊκές προσπάθειες.

Υπό τις οδηγίες του θεραπευτή, ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να συγκεντρωθεί στο συγχρονισμό και να στρατολογήσει τις μυϊκές ομάδες του κατά τη διάρκεια των λειτουργικών δραστηριοτήτων με την αυξανόμενη διέγερση των αισθητικών υποδοχέων στο υδρόβιο περιβάλλον. Η αναταραχή του ύδατος δημιουργεί μία «σύγκρουση» μεταξύ του αιθουσαίου συστήματος και της όρασης. Για τους ασθενείς που έχουν μία ήπια έως μέτρια δυσκολία στη συνεργασία αυτών των δύο συστημάτων, το υδρόβιο περιβάλλον εμφανίζεται να ενθαρρύνει μία ενοποιημένη λειτουργική έκβαση. Η προφανέστερη φυσική  βελτίωση φαίνεται χαρακτηριστικά στη σταθερότητα των ασθενών στην όρθια στάση. Προσοχή χρειάζεται σε άτομα με σοβαρότερες βλάβες του αιθουσαίου, γιατί ακόμα και μία μικρή ανατάραξη του νερού υπάρχει κίνδυνος να τους προκαλέσει ναυτία ή εμετό. Λειτουργικές δραστηριότητες, ασκήσεις σταθεροποίησης του κορμού, ισορροπίας, προστατευτικών αντιδράσεων κ.λπ. μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων.

Γ. Τόνωση μυοσκελετικού συστήματος

Η μείωση της μυϊκής μάζας, των μυϊκών ινών, και της μυϊκής δύναμης (περισσότερο στις ίνες τύπου ΙΙ) μπορεί να δημιουργήσει μια λειτουργική αδυναμία για τους ηλικιωμένους ασθενείς. Επιπλέον, η απώλεια λειτουργίας κινητικών νευρώνων, η μειωμένη αποδοτικότητα στις νευρομυϊκές συναπτικές συνδέσεις και η μείωση στην πυκνότητα των οστών μπορεί επίσης να εμφανιστεί με τη φυσιολογική γήρανση. Ο φυσικοθεραπευτής χρησιμοποιώντας τις φυσικές ιδιότητες του νερού μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις προαναφερθέντες αλλαγές γήρανσης με την παροχή ευκαιριών για να τονώσει θεραπευτικά το μυοσκελετικό σύστημα σε ένα ενθαρρυντικό περιβάλλον.

Επιπλέον, η εμβάπτιση σε θερμό νερό παρέχει δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε το μειωμένο μήκος των συνδέσμων και των τενόντων, λειτουργώντας στην κατάλληλη ευθυγράμμιση και με μειωμένη ταχύτητα. Η Θεραπευτική άσκηση, λειτουργικές δραστηριότητες, σταθεροποίηση του κορμού, και δραστηριότητες ισορροπίες είναι οι πιθανές επιλογές παρέμβασης για να αντιμετωπιστούν οι μυοσκελετικές αλλαγές λόγω γήρανσης και των προβλημάτων ή ασθενειών που μπορεί να τη συνοδεύουν.

CPM δακτύλων

Συνεχής παθητική κινητοποίηση (Continious Passive Motion – CPM)

1024 768 physiopolis physiopolis

Μετά από εκτεταμένες χειρουργικές επεμβάσεις στις αρθρώσεις, κάθε προσπάθεια κινητοποίησης προκαλεί πόνο στους περισσότερους ασθενείς, με αποτέλεσμα ο ασθενής να μη θέλει να κινήσει την άρθρωσή του. Το γεγονός αυτό έχει ως συνέπεια οι ιστοί που περιβάλλουν την άρθρωση να γίνονται δύσκαμπτοι, να σχηματίζεται ουλώδης ιστός που οδηγεί σε περιορισμό της τροχιάς της κίνησης της άρθρωσης και συχνά απαιτείται πολύμηνη αντιμετώπιση με φυσικοθεραπεία.

Μιλώντας για την παθητική κίνηση, εννοούμε την κίνηση μιας άρθρωσης χωρίς τη συμμετοχή του μυϊκού συστήματος του ασθενούς. Οι CPM αποτελούν μηχανικά συστήματα που αναπτύχθηκαν για να χρησιμοποιηθούν από τον ασθενή μετά από χειρουργικές επεμβάσεις, με στόχο την παθητική κινητοποίηση της άρθρωσης.

Όταν η συσκευή CPM εφαρμόζεται μετεγχειρητικά, υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί από τον ασθενή είτε μέσα στο νοσοκομείο, είτε στο φυσικοθεραπευτήριο, είτε ανάλογα με το περιστατικό, ακόμη και στο σπίτι.

CPM δακτύλωνΗ εφαρμογή του επιταχύνει σημαντικά τον χρόνο αποκατάστασης, αφού περιορίζει τη δυσκαμψία τον περιαρθρικών στοιχείων, αυξάνει σημαντικά την τροχιά κίνησης της άρθρωσης (ROM), συμβάλλει στην επούλωση των αρθρικών επιφανειών και των μαλακών μορίων και αποτρέπει τον σχηματισμό συμφύσεων που περιορίζουν την κίνηση της άρθρωσης. Το σημαντικό είναι ότι με τη χρήση του συστήματος CPM, όλα τα προηγούμενα επιτυγχάνονται παθητικά, χωρίς τη συμμετοχή του ασθενούς και χωρίς να προκαλείται πόνος ή δυσφορία, καθώς το σύστημα κινητοποιεί την άρθρωση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι ασθενείς οι οποίοι μετεγχειρητικά χρησιμοποιούν τις συσκευές CPM έχουν μικρότερη ανάγκη αναλγητικών φαρμάκων, σε σύγκριση με ανάλογες περιπτώσεις που δεν χρησιμοποιούν το σύστημα.

Τα συστήματα συνεχούς παθητικής κινητοποίησης (CPM) εφαρμόζονται μετεγχειρητικά στην ολική αρθροπλαστική του γόνατος, στην αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου του γόνατος, στη συρραφή τενόντων, στην κινητοποίηση των αρθρώσεων υπό αναισθησία, στον αρθροσκοπικό καθαρισμό των συμφύσεων, στην ανοικτή ανάταξη και σταθεροποίηση των αρθρικών καταγμάτων, στην αποκατάσταση των στροφέων (rotator cuff), στα μικροκατάγματα του αρθρικού χόνδρου, στην μετεμφύτευση του αρθρικού χόνδρου και στη μηνισκεκτομή.

Έχουν σχεδιαστεί συσκευές CPM για την εφαρμογή τους στις αρθρώσεις του γόνατος, της ποδοκνημικής, του ώμου, του αγκώνα, του καρπού και της χειρός. O θεράπων ιατρός (μαζί με τον θεραπευτή) καθορίζει, ανάλογα με το περιστατικό, την ταχύτητα με την οποία θα κινείται το μέλος, το χρονικό διάστημα κάθε συνεδρίας, την τροχιά της κίνησης της άρθρωσης, τον ρυθμό αύξησης της τροχιάς και άλλες παραμέτρους.

Τα αποτελέσματα της μακροχρόνιας ακινητοποίησης

Τα αποτελέσματα της ακινητοποίησης σε σχέση με την πρώιμη κινητοποίηση, συμπεριλαμβανομένων και αυτών από το κυκλοφορικό, το αναπνευστικό και το μυοσκελετικό σύστημα, έχουν διαπιστωθεί και ερευνηθεί από παλιά. Αποτέλεσμα της γνώσης αυτής είναι η σημαντική αλλαγή της μετεγχειρητικής αντιμετώπισης τις τελευταίες δεκαετίες.

Η ορθοστατική υπόταση, η πνευμονία και οι συρρικνώσεις των μαλακών μορίων είναι μερικές από τις επιπλοκές της ακινητοποίησης. Μερικές από αυτές, όπως το οίδημα, η δυσκαμψία και ο πόνος, σχετίζονται με τον σχηματισμό συνδετικού ιστού. Η σημασία του συνδετικού ιστού στο σώμα είναι γνωστή. Τα δύο βασικά συστατικά του συνδετικού ιστού είναι το κολλαγόνο και η ελαστίνη, συστατικά που αντιπροσωπεύονται καλύτερα από την ευθυγράμμιση των ινών των συνδέσμων και των τενόντων που τους προσδίδουν δύναμη και εκτασιμότητα. Έτσι, οι κατασκευές αυτές έχουν τη δυνατότητα να αντιστέκονται στις μεγάλες φορτίσεις και στις ροπές.

Η ακινητοποίηση έχει σαφώς καταστρεπτικές συνέπειες στον συνδετικό ιστό και τους περιβάλλοντες ιστούς, προκαλώντας συρρικνώσεις, ελαττωμένη αντοχή στις φορτίσεις, οίδημα, φλεβική στάση και μυϊκή ατροφία. Όλα αυτά έχουν ως συνέπεια την αστοχία των ιστών να αντιμετωπίζουν φορτία, τη μυϊκή αδυναμία, την ελάττωση της τροχιάς κίνησης των αρθρώσεων (ROM) και τη δυσλειτουργία των αρθρώσεων, καταστάσεις δηλαδή που προκαλούν ελάττωση της λειτουργικής ικανότητας των πασχόντων. Όλες αυτές οι επιπλοκές οδήγησαν στην πρώιμη κινητοποίηση μετά από κακώσεις ή χειρουργικές επεμβάσεις. Μέθοδοι για την κινητοποίηση είναι η ενεργητική κίνηση των αρθρώσεων, η παθητική κίνηση που εκτελείται από τους φυσικοθεραπευτές και η συνεχής παθητική κίνηση (CPM) με τις ειδικά σχεδιασμένες συσκευές.

CPM ή παθητική κίνηση από τον θεραπευτή

Στη σύγχρονη Ιατρική, το κόστος αποτελεί ένα σημαντικό θέμα όταν πρόκειται να ληφθούν θεραπευτικές παρεμβάσεις, ιδιαίτερα μετεγχειρητικά. Με την εφαρμογή δραστικών παρεμβάσεων επιταχύνεται η επιστροφή του ασθενούς στο σπίτι με ασφάλεια. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι από τα μέσα κινητοποίησης που χρησιμοποιούνται για τη μετεγχειρητική αποκατάσταση, η επάνοδος του ασθενούς στο σπίτι του είναι ταχύτερη, όταν χρησιμοποιούνται οι συσκευές CPM.