Μια πολύ συχνή αιτία παραπομπής ασθενών για φυσικοθεραπεία είναι η γνωστή σε όλους μας οσφυαλγία. Η οσφυαλγία είναι ένας γενικός όρος που υποδηλώνει πόνο στην μέση ή ακόμη και στα κάτω άκρα (οσφυοισχιαλγία). Ωστόσο, οι αιτίες που προκαλούν τον πόνο αυτό ποικίλουν. read more
Η άρθρωση του γόνατος είναι μία πολυαξονική άρθρωση, υποχρεωμένη να υποβάλλεται σε μεγάλες καταπονήσεις και ταυτόχρονα να διατηρεί ικανοποιητική κινητικότητα και μεγάλη σταθερότητα. Η εκφυλιστική αρθροπάθεια στο γόνατο με τη πάροδο του χρόνου οδηγεί σε μείωση της τροχίας κίνησης της άρθρωσης, σε μυική ατροφία και πόνο που διαταράσει τη ποιότητα ζωής του ατόμου.
Η χειρουργική επέμβαση κατά την οποία αντικαθίστανται οι κατεστραμμένες αρθρικές επιφάνειες της κνήμης, του μηρού και τις περισσότερες φορές και της επιγονατίδας, από ενδοπροθέσεις με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας τεχνητής άρθρωσης, ονομάζεται αρθροπλαστική του γόνατος, που στόχο έχει την εξάλειψη του πόνου και τη βελτίωση της λειτουργικής δραστηριότητας του ατόμου.
Οι αρθροπλαστικές ανάλογα με τον τρόπο στερεοποίησης τους διακρίνονται σε αρθροπλαστικές με ακρυλικό τσιμέντο και χωρίς τσιμέντο. Στους ηλικιωμένους οι προθέσεις στερεώνονται με ακρυλικό τσιμέντο για καλύτερη σταθεροποίηση, η διάρκεια ζωής της νέας άρθρωσης κυμαίνεται στα 15 με 20 χρόνια ανάλογα με τις δραστηριότητες, τη φυσική κατάσταση και το σωματότυπο του ασθενή.
Στα νεαρά άτομα, προτιμάται η σταθεροποίηση των προθέσεων με εσωτερική ανάπτυξη οστού και όχι με τσιμέντο, διότι επιταχύνεται η φθορά και η χαλάρωση των υλικών λόγω της δραστηριότητας.
Η φυσικοθεραπεία λαμβάνει χώρα αρχικά προεγχειρητικά, όπου αναφέρεται στον ασθενή αναλυτικά το πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί, ώστε να είναι προετοιμασμένος σωματικά και ψυχικά.
Διδάσκεται:
Μετεγχειρητικά, σκοπό έχει η φυσικοθεραπεία να καλύψει τις λειτουργικές ανάγκες του ασθενούς σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Στόχοι της φυσικοθεραπείας είναι:
Κατά την έξοδο του ασθενούς από το νοσοκομείο τον συμβουλεύουμε να θυμάται πως η αντοχή και η ζωή της νέας άρθρωσης εξαρτάται από εκείνον.
Να μη πάρει βάρος, διότι επηρεάζει αρνητικά την αρθροπλαστική. Να μη κουράζει υπερβολικά το πόδι του, να αποφεύγει την ορθοστασία.
Να μη κάθεται σε βαθιές πολυθρόνες.
Να χρησιμοποιεί το ασανσέρ όπου υπάρχει. Κατά τη βάδιση να φορά κατάλληλα υποδήματα για την εξουδετέρωση των κραδασμών.
Τέλος να θυμάται πως πρέπει να ασκείται καθημερινά, με μικρή ένταση, για τη διατήρηση της φυσικής του κατάστασης, της διατήρησης και βελτίωσης της μυικής δύναμης, αντοχής και νευρομυικής συναρμογής.
Υδροθεραπεία σε άτομα με αυτισμό. Ο αυτισμός είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που μπορεί να είναι ήπιου ή σοβαρού βαθμού.
Δεν έχουν όλα τα παιδιά με αυτισμό την ίδια ακριβώς εικόνα. Μερικά από τα προβλήματα που έχουν είναι στην επικοινωνία, τη γλώσσα και την κοινωνική ένταξη.
Η υδροθεραπεία μπορεί να ενισχύσει την ποιότητα ζωής και την παραγωγικότητα του ατόμου ως μέσο αναψυχής και γίνεται με τη βοήθεια ειδικά καταρτισμένου προσωπικού.
Το νερό βοηθάει τα παιδιά στο να ελέγξουν το σώμα τους και να κινηθούν με επιτυχία μέσα σ’αυτό μειώνοντας έτσι τις ακαθόριστες κινητικές δραστηριότητες τους.
Το νερό προσφέρει
1) Αισθητηριακή εμπειρία / ερεθίσματα. Ασκεί μεγαλύτερη πίεση από τον αέρα και βοηθάει στην εισαγωγή πολλών ερεθισμάτων στο σώμα. Παρέχει ένα περιβάλλον, το οποίο μειώνει το σωματικό βάρος κατά 90%. Το ζεστό νερό μειώνει επίσης τη σπαστικότητα και χαλαρώνει τους μυς.
2) Αιθουσαία διέγερση. Κολυμπώντας μέσα στο νερό δημιουργείται ελεγχόμενη αιθουσαία διέγερση σε διάφορα επίπεδα. Όλη αυτή η αυξημένη αισθητηριακή πληροφορία βοηθάει στην ανάπτυξη της ευαισθητοποίησης του σώματος και την κινητική μάθηση. Εκτός από το κολύμπι τα παιδιά μαθαίνουν να περπατούν, να αλλάζουν θέσεις, να κάνουν ύπτιο. Σίγουρα όλα αυτά, ανάλογα με το επίπεδο ικανότητας του παιδιού, μπορούν να γίνουν και με τη βοήθεια κάποιου εξοπλισμού.
3) Προφορικές κινητικές δεξιότητες. Το νερό είναι ένα μέσο για να βελτιώσουν τα παιδιά τις στοματοκινητικές τους δεξιότητες, κάνοντας μπουρμπουλήθρες στο νερό ή φυσώντας με ένα καλαμάκι. Λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν με την επικοινωνία τους, ανταποκρίνονται καλύτερα σε οπτικά ερεθίσματα.
4) Μυϊκή ενδυνάμωση. Το νερό μπορεί να παρέχει αντίσταση σε όλα τα επίπεδα της κίνησης για όλες τις μυϊκές ομάδες , χρησιμοποιώντας μακαρόνια, μπάλες και βαράκια.
5) Βελτίωση της αδρής κινητικότητας. Στο νερό η βαρύτητα μειώνεται και τα παιδιά είναι ικανά να εκτελέσουν κινήσεις και δεξιότητες που δεν είναι ακόμα σε θέση να εκτελέσουν έξω από αυτό. Η στάση του σώματος βελτιώνεται, όπως και ο νευρομυϊκός συντονισμός.
6) Επανεκπαίδευση της βάδισης και της ισορροπίας. Τα παιδιά που μαθαίνουν να περπατούν μέσα στο νερό αποκτούν καλύτερα αντανακλαστικά.
Επιπλέον, λόγω της ενέργειας που καταναλώνει το παιδί με τις δραστηριότητες στο νερό, μειώνεται η υπερκινητικότητά του, επικεντρώνεται καλύτερα στα «καθήκοντά» του, βελτιώνεται ο ύπνος του και οι διατροφικές του συνήθειες.
Για τα παιδιά με αυτισμό η υδροθεραπεία μπορεί να βελτιώσει το εύρος της κίνησης και την ευαισθητοποίηση του σώματος, να διευκολύνει τη νευροαναπτυξιακή τους έκβαση, να βελτιώσει τη προσοχή, τη συγκέντρωση, την αυτοσυγκράτηση και την ικανότητα να ακολουθούν οδηγίες.
